τροχαιοπαιωνόπρωτος

ὁ, Μ

(μετρ.) ο τροχαίος και ο πρώτος παιάνας, δηλαδή -∪-∪∪∪.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τροχαῖος + παιών, παιῶνος, αττ. τ. τής λ. παιάν + πρῶτος].